Üsküdar escort dar sokaklarında geceleri sessizce yürüyen genç bir kadın vardı: Zeynep. Henüz 24 yaşındaydı ama gözlerinin içindeki yorgunluk, yaşıyla bağdaşmayan bir derinlik taşıyordu. Gündüzleri gözlerden uzak eskort bir pansiyon odasında uyur, geceleri ise İstanbul’un başka türlü sessizliğine karışırdı. Onun hayatı, vitrinden bakıldığında sadece bir etiketle anılıyordu: hayat kadını. Ama kimse onun nereden geldiğini, neyi neden yaşadığını sormuyordu.
Zeynep, Tokat’ta doğmuştu. Kalabalık ve yoksul bir ailenin ortanca çocuğuydu. Babası ilgisiz, annesi ise çaresiz bir kadındı. Küçük yaşlarda evin yükü Zeynep’in omuzlarına binmişti. Eğitimini yarım bırakmak zorunda kalmıştı; çünkü ya kardeşlerine eskort bakacak, ya da aç kalacaklardı. 17 yaşında İstanbul’a geldiğinde cebinde sadece umut vardı.
Önce bir tekstil atölyesinde işe başladı. Günde 12 saat çalışıp asgari ücret bile kazanamıyordu. İşten çıkarıldığında elinde kalan tek şey yalnızlıktı. Birkaç gece sokakta kaldıktan sonra, karşılaştığı bir kadın ona “yardım” teklif etti. Zeynep, o gece hayatta kalabilmek için başka bir yol seçmek zorunda kaldı. Gönüllü değildi ama açlık, sokak, korku… hepsi zorunlu hale getiriyordu.
Üsküdar escort tercih etmesinin bir nedeni vardı. Diğer semtlere göre daha sakindi; denizin sesi geceyi bastırır, insanlar çok fazla soru sormazdı. Salacak milf sahilinde oturup Kız Kulesi’ne bakarken hep aynı şeyi düşünürdü: “Belki bir gün buradan kurtulurum.”
Ve o gün geldi. Mihrimah Sultan Camii’nin avlusunda yere düşmüş bir kâğıt dikkatini çekti:
“Kadınlar için ücretsiz barınma ve meslek eğitimi programı.”
Saatlerce o kâğıda baktı. Sonunda bir sabah, kendini dayanışma merkezinin kapısında buldu. Kapı açıldığında içeriden gelen tek cümle, onun tüm hayatını değiştirdi:
“Hoş geldin, Zeynep.”
Şimdi pastacılık kursuna gidiyor. Sabahları erken kalkıyor, günleri artık planlı. Geceleri hâlâ kolay geçmiyor ama artık bir hayali, bir umudu, bir geleceği var. Üsküdar escort hâlâ aynı Üsküdar… ama Zeynep, artık aynı kadın değil.
Bir yanıt yazın