Kartal escort geceleri, gündüzlerinden çok daha sessiz ve soğuktu. Sokak lambalarının titrek ışıkları, kaldırımlara düşen gölgeleri uzun ve karanlık bir hüzme gibi uzatıyordu. Selin, yirmi bir yaşındaydı, ama gözlerindeki yorgunluk ve omuzlarındaki ağırlık, yaşından çok daha fazlasını anlatıyordu. Çocukluğundan beri hayat ona acımasız davranmıştı. Evdeki geçimsizlik ve yoksulluk, onu genç yaşta hayatta kalma mücadelesi vermeye zorlamıştı. On yedi yaşında evden kaçtığında cebinde yalnızca birkaç kuruş vardı ve ardında bıraktığı her şeyin ağırlığı omuzlarındaydı. O günden sonra Kartal vip escort sokakları, hem düşmanı hem de sığınağı olmuştu.
Gündüzleri bir kafede veya restoranda çalışıyor, akşamları ise geçim için istemediği yolları seçiyordu. İnsanlar onun hikâyesini bilmez, sadece dış görünüşüne bakarak yargılardı. Oysa Selin’in içinde hâlâ umut vardı. Her gün sahile yürüyüp denizin karanlık dalgalarını izlerken kartal seksi escort kendine fısıldadığı cümle vardı: “Bir gün kendi hayatımı kuracağım, kimseye muhtaç olmayacağım.”
O akşam sahil yolu rüzgârla sertleşmişti. Selin cebindeki küçük defteri çıkardı. Defter, yıllardır hırçın sakladığı acıların ve hayallerinin tanığıydı. Bir sayfayı açtı ve kendi yazdığı cümleyi okudu:
“Bir gün özgür olacağım. Bir gün hayatımı kendim yöneteceğim.”
Tam o sırada sahilde orta yaşlı, gözleri sıcak bir kadın belirdi.
— “Merhaba, yalnız mısın?” dedi kadın.
Bir yanıt yazın