26 yaşındaki Zeynep, Çekmeköy escort arka sokaklarından birinde, eski ama düzenli bir apartman dairesinde yaşıyordu. İstanbul’un kalabalığından ve gürültüsünden bir nebze uzakta, ağaçlarla çevrili bu semt ona huzur veriyordu. Ama içindeki fırtınalar, dışarıdan görülen sakinliği gölgeliyordu.
Zeynep, üniversiteden mezun olduktan sonra farklı sektörlerde iş denemiş, ancak kalıcı bir gelir elde edememişti. Pandemiden sonra artan ekonomik zorluklar, onu da derinden etkilemişti. Ailesi Anadolu’da yaşıyor ve ona destek olacak güçleri yoktu. O da kendi ayakları üzerinde durmak için mücadele etmeye karar vermişti.
Günleri iş aramakla geçiyordu. Sabah erken kalkar, laptopunun başına geçer, e-posta kutusuna bakar, iş ilanlarını tarardı. Arada bir umutla yapılan oral başvuruların çoğuna ya geri dönüş olmuyor ya da “değerlendirme sürecinde” cevabı geliyordu. Elindeki para her geçen gün azalıyor, gelecek kaygısı büyüyordu.
Zeynep, öğleden sonra Çekmeköy merkezine yürüyerek giderdi. Yürürken yol boyunca düşündüğü tek şey şuydu: “Bir yerden başlamak zorundayım.” O gün, camında “eleman aranıyor” yazısı olan küçük seks bir kırtasiyeye gözü takıldı. İçeri girdi. Sahibesi yaşlı bir kadındı. Sohbet ettiler. Kadın ona hemen bir deneme şansı verdi.
Kırtasiyedeki ilk günüydü. Zeynep, düzenli çalıştı, insanlarla iyi anlaştı. Maaş yüksek değildi ama başlangıç için yeterliydi. Üstelik burası ona moral olmuştu. Her gün işe giderken içinden bir şeyler fısıldıyordu: “Başladın. Devam et.”
Zeynep, zamanla çevre edinmeye, müşterilerle bağ kurmaya başladı. Kendine güveni arttı. Her sabah, Çekmeköy escort serin havasında yürürken umut doluydu. Hayatını bir günde değiştirememişti ama kendini bırakmamıştı.
Zeynep’in hikâyesi, sessiz bir mücadeleydi. Büyük sözler yoktu, dramatik dönüşler de… Ama içinde direnç, sabır ve inanç vardı. Çünkü bazen en büyük zafer, sadece ayakta kalmaktı.
Bir yanıt yazın