Ümraniye escort dar sokakları, geceyle birlikte sessizleşirken sadece uzaktan gelen araç sesleri duyuluyordu. Sokağın köşesindeki milf loş ışığın altında, genç bir kadın duruyordu: Zehra. Henüz yirmi dört yaşındaydı ama yüzündeki çizgiler, yılların değil, yaşadığı acıların iziydi.
Zehra, küçük yaşta babasını kaybetmiş, annesiyle birlikte hayatta kalmaya çalışmıştı. Fakirlik, onların evine misafir değil, daimi bir konuktu. Annesi temizliklere gider, Zehra evde kardeşiyle ilgilenirdi. Ama hayat kucak seven her zaman daha da zorlaştı. Annesi hastalanınca bütün yük Zehra’nın omuzlarına kaldı. İş bulmaya çalıştı, ama ya tecrübesi yoktu ya da “genç bir kadına güven olmaz” diyerek kapılar yüzüne kapandı.
Bir gün, çaresizlik içinde boğulurken bir tanıdığı ona “para kazanmanın kolay bir yolu” olduğunu söyledi. Zehra önce öfkelendi, sonra sustu. Günlerce düşündü. Kardeşinin ilaçlarını alamadığı, ev sahibinin kapıya dayandığı o akşam kararını verdi. O yola girdi. Her adımında kalbi biraz daha ezildi, ama yaşamak zorundaydı.
Ümraniye escort arka sokaklarında geceye karıştı Zehra. İnsanların yargılayan bakışlarına, sessiz küçümsemelerine alıştı. Ama her sabah eve dönerken aynaya bakamazdı. Kendinden utanıyor, geçmişteki masum hâlini hatırladıkça içi sızlıyordu.
Bir gün, bir müşteri ona “Sen bu işi yapacak kız değilsin” dedi. Zehra önce şaşırdı, sonra ağladı. Çünkü o cümle, içinde yıllardır bastırdığı bir gerçeği açığa çıkarmıştı: O, sadece hayatta kalmak için mücadele eden bir insandı.
O günden sonra Zehra değişmeye başladı. Gündüzleri belediyenin kadın destek merkezine gitmeye, psikolojik danışmanlık almaya başladı. Önce kendine inanamadı ama zamanla yeni bir yolun mümkün olduğunu gördü. Oradaki diğer kadınlarla tanıştı, onların hikayelerinde kendi yaralarını buldu.
Bir yanıt yazın